FSX / P3D Hardware Guide
Posted: Thu Jul 31, 2014 11:02 pm
Ξέρω ξέρω, δεν είναι καιρός για τέτοια φυτίλια, αλλά δεν βρήκα κάτι αντίστοιχο και είναι καλό να υπάρχουν δύο πράγματα για το hardware στο forum.
Μέσες άκρες, όλοι όσοι έχετε ασχοληθεί με τον εξομοιωτή, έχετε αντιληφθεί πως για να λειτουργήσει χρειάζεται ωμή ισχύ, καθώς παράλληλες επεξεργασίες, πυρήνες, διπλοτριπλές κάρτες γραφικών και άλλα καλούδια μένουν σχεδόν αναξιοποίητα από τον τρόπο που λειτουργεί: Μεγάλος όγκος δεδομένων που φέυγουν από τον σκληρό δίσκο, μεταφέρονται στη μνήμη, και από την μνήμη στον επεξεργαστή και από τον επεξεργαστή στην κάρτα γραφικών, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι γίνεται με αυτή τη σειρά, ούτε ότι δεν χρειάζεται να προσπελαστεί η μνήμη πολλές φορές μέχρι να απεικονιστεί εκείνο το τεράστιo bgl στην οθόνη.
Καλό διάβασμα!
Επιλέγω CPU
Το FSX (αλλά και τα P3D/P3Dv2) στο μόνο σημείο που χρησιμοποιεί παράλληλη επεξεργασία, είναι κατά το φόρτωμα του Scenery και μόνο τότε. Για να μην τα πολυλογούμε, το FSX μοιάζει με benchmark* που εξοντώνει τον έναν πυρήνα του επεξεργαστή, κάνοντας 32bit υπολογισμούς και μεταφορές δεδομένων. Σκεφτείτε το λίγο σαν να έχουμε μια λίμνη γεμάτη νερό, να έχουμε 10 αποστραγγιστικές διόδους και να προσπαθούμε να την αδειάσουμε μόλις από τη μία. Κι αυτή μισόκλειστη.
Ναι, ακούγεται εξωφρενικό, αλλά αυτό συμβαίνει. Μόνη λύση είναι να αυξήσουμε τη ροή αυτής της διόδου (=όσο περισσότερα MHz, τόσο μεγαλύτερη η ροή του νερού). Άρα πρωτεύον χαρακτηριστικό που μας ενδιαφέρει είναι ο χρονισμός και δευτερεύον η ποσότητα των L1, L2, L3 caches.
Αφού λοιπόν, έχουμε προσδιορίσει το τι κάνει η πλατφόρμα του FSX, πρέπει να βρούμε κάποιο αντίστοιχο πρόγραμμα ώστε να το παραλληλίσουμε κατά το δυνατόν.
Και το βρήκαμε. Είναι ένα παλιό benchmark, το οποίο λέγεται Cinebench και είχε εμφανιστεί τότε που ψάχνανε όλοι λύση για να μετρήσουμε την παράλληλη επεξεργασία, πριν βγουν καλά καλά οι διπύρηνοι επεξεργαστές (το ότι το θυμάμαι, δεν είναι καλό). Τότε στο Cinebench οι επεξεργαστές με Hyperthreading έπαιρναν σχεδόν διπλάσια απόδοση στο τεστ πολυεπεξεργασίας (στα ψιλά γράμματα, να πούμε ότι αυτά εμφανίστηκαν κάπου στο 2002-2003). Υπήρχε όμως και το τεστ απλής επεξεργασίας, χωρίς να εκμεταλλεύεται τους πολλαπλούς εικονικούς τότε πυρήνες, το οποίο και μας ενδιαφέρει.
Τρεις προτάσεις θα κάνω, ενδεικτικές, η μία budget, άλλη πιό high class, και η επόμενη πιό σκληροπυρηνική, με παράθεση των σκορ στο test
No budget choice:
Intel Core i3 4360 - 3,6GHz - Score: 7369 - ~130 Ευρώ
High budget choice:
Intel Core i7 4790K - 4,0GHz - Score: 8785** - ~310 Ευρώ
Infinite budget choice:
Intel Core i7 4960X Processor Extreme Edition - 4,0GHz - Score: 7026***- Δεν γράφω πόσα Ευρώ
*ελεύθερα, μετρητής απόδοσης
**με μεγάλες δυνατότητες overclocking
***με πολύ μεγάλες δυνατότητες overclocking και τετραπλό δίαυλο μνήμης (θυμήθείτε τον όγκο δεδομένων που λέγαμε πριν)
Αναλυτικά, η λίστα με τα σκορ στο Cinebench 32bit
(εάν δεν σας φτάνει το ένα, υπάρχει και δεύτερο που λεγεται Passmark, είναι άσχετο με το πρώτο, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει το πρώτο)
GPU να βάλω;
(Να βάλει)
Κι εδώ έχουμε ανάγκη για ωμή δύναμη, αφού αν δεν μπορεί η κάρτα γραφικών να ακολουθήσει και να επεξεργαστεί με τον ίδιο τον ρυθμό τα δεδομένα που λαμβάνει, θα έχουμε από καθυστερήσεις, μέχρι artifacts/glitches (Ανισοτροπικά φίλτρα, φίλτρα Anti-aliasing (αυτό δεν το μεταφράζω στα ελληνικά, θα με κυνηγήσει ο μπαμπινιώτης της τεχνολογίας), σκιές και άλλα καλούδια).
Καλό είναι να επιλέγουμε πάντα την κάρτα γραφικών με την περισσότερη RAM, ποτέ δεν πάει χαμένη - αν φυσικά αντέχουμε.
Υπάρχει και τέτοιο benchmark για κάρτες γραφικών. Κι αυτό Passmark λέγεται και θα κάνουμε 2-3 επιλογές σε Chipset γραφικών, αφού οι διαφορές δεν είναι πολύ μεγάλες ανάμεσα στις υλοποιήσεις.
Κάπου εδώ να πούμε πως στις τελευταίες εκδόσεις Prepar3D γίνεται μεγάλη προσπάθεια σε συνεργασία με την Nvidia ώστε να δουλέψει το SLI με επερχόμενους drivers των καρτών γραφικών. Mind that.
No budget choice:
Radeon R9 270X - Score: 4514 - Από 150 Ευρώ
ή
GeForce GTX 760 - Score: 4983 - Από 210 Ευρώ
High Budget choice:
GeForce GTX 770 - Score: 6185 - Από 290 Ευρώ
Infinite budget Choice:
GeForce GTX 780 Ti - Score: 8989 - Περαστικά
Αναλυτικά η λίστα, το μεγαλύτερο σκορ είναι καλύτερο
Όπως είπαμε, μπορείτε να επενδύσετε και σε SLI, αφού όλη η κοινότητα πιέζει να λειτουργήσει και αυτό το κομμάτι με το Prepar3D.
Και θέλω και μνήμη RAM ε;
Κι απ'αυτό χρειάζεται.
Εδώ δεν θα κάνω καμμία προσέγγιση, αφού περιπλέκεται πολύ το πράγμα και είναι καθαρή προσωπική προτίμηση του καθενός το τι θα κάνει με τις μνήμες του.
Όπως και να χει, 8GB είναι αρκετά. Αν κάποιος δουλεύει και μνημοβόρα προγράμματα μπορεί να πάει στα 16, αλλά αυτός που δουλεύει τέτοια προγράμματα, ξέρει από μόνος του τι χρειάζεται. Μάλλον.
Σε γενικές γραμμές, καλό είναι οι υστερήσεις να είναι μικρές (αυτοί οι μαζεμένοι αριθμοί χωρισμένοι με παύλες) όσο μικρότερες γίνεται, να είναι υψηλά χρονισμένες (σίγουρα αν μιλάμε για DDR3, από 1600 και πάνω) και αν μιλάμε για Overclocking, θέλει ακόμα πιό εξατομικευμένη προσέγγιση με προσοχή στην επιλογή, γιατί εδώ οι μνήμες μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Στην περίπτωση του infinite budget, ειδικά αν κάνουμε και Overclocking, μην παραλείψουμε να πάρουμε 4 ταιριασμένα DIMM, αντί για 2, για να επωφεληθούμε του αυξημένου εύρους του διαύλου. Κρίμα είναι τόσα λεφτά, να χαθεί αυτή η επιλογή.
Καλά όλα αυτά, αλλά μητρική;
Σε μια καλή μητρική, με Chipset της νέας σειράς (90ρια, πχ H97, Z97, X99 που έρχεται). Το H97 δεν έχει δυνατότητες overclocking, το Z97 έχει, ενώ το X99 δεν έχει βγει ακόμα και προορίζεται για το socket των Extreme επεξεργαστών. Προσοχή πρέπει να δοθεί εάν θέλουμε SLI, καθώς πολλές μητρικές δεν το υποστηρίζουν, ενώ μόνο με το Z97 υποστηρίζεται (αλλά δεν είναι αναγκάιο ότι είναι ενεργό/εφικτό σε όλες τις μητρικές με Z97).
Ούτε εδώ θα προτείνω κάτι, αλλά γενικά τα καλούδια που βάζουν οι κατασκευαστές δεν ωφελούν πάντα (πχ Realtek κάρτες δικτύου σε πανάκριβες μητρικές, είναι ιεροσυλία), ειδικά στο overclocking το σημαντικό να είναι σχετικά "άδεια" η μητρική. Άλλες φορές πάλι, ωφελούν (πχ πολλαπλοί δίαυλοι τροφοδοσίας, θηριώδεις ψύκτρες, αναμονές για υδρόψυξη).
Και από δίσκους;
Αλοίμονο αν ένα τέτοιο σύστημα δεν έχει SSD, ε; Ένας 250ρης φτάνει και περισσεύει για το λειτουργικό και την εγκατάσταση του εξομοιωτή (εκτός αν υπάρχουν εξωφρενικές απαιτήσεις, οπότε προσαρμόζεστε αντίστοιχα! Οι SSD έχουν τη δυνατότητα να προσπελάσουν μικρά αρχεία σε ελάχιστα ms (ανύπαρκτα seek times), ενώ ο ρυθμός ανάγνωσης είναι τεράστιος και όσο πέφτουν οι τιμές, οι υψηλών επιδόσεων SSD φτάνουν πιό εύκολα στον τελικό καταναλωτή.
Ας μιλήσουμε για τις τεχνολογίες των SSD.
Όπως ξέρουμε, τα δεδομένα δεν είναι τίποτε άλλο από μια αλληλουχία από 0 και 1. Όλα τα είδη μνήμης αποθηκεύουν αυτά τα 0 και 1 ως καταστάσεις. Τις καταστάσεις αυτές τις θέτει ο controller του SSD σε κάθε κελί αποθήκευσης του κάθε chip στους SSD ή η κεφαλή που ίπταται πάνω από τις επιφάνειες εγγραφής (platters) στους HDD.
Στους SSD η ελάχιστη μονάδα αποθήκευσης είναι το ένα κελί "cell". Το 0 ή το 1, είναι καταστάσεις οι οποίες αφήνουν ή όχι να περάσει ρεύμα από ένα κελί. Με κάθε εγγραφή, μια σειρά απο τρανζίστορ που αποτελούν το κελί αυτό αλλάζουν κατάσταση. Όμως όπως όλα τα πράγματα στη φύση έχουν ανοχές και αντοχές, κάποια στιγμή, τα τρανζίστορ αυτά δεν αλλάζουν τέλεια την κατάσταση τους - δεν κλείνουν σωστά δηλαδή σε περίπτωση που θέλουμε να γράψουμε 0 σε αυτά. Κατόπιν αυτού, ένα κελί για να θεωρηθεί κατεστραμμένο θα πρέπει να ξεπεράσει κάποιες πεπερασμένες τιμές τάσης που είναι προπρογραμματισμένος ο SSD να αναγνωρίζει μέσα στο υλικολογισμικό (firmware) του. Με λίγα λόγια, να είναι κοντά στο να μην μπορεί να ξεχωρίσει το 0 από το 1.
Τα 3 βασικά χαρακτηριστικά επιδόσεων των SSD είναι ταχύτητα ανάγνωσης, ταχύτητα εγγραφής και IOPS (Input/Output Operations Per Second).
Εν αρχή ην το SLC. Single Level Cell. Στο SLC έχουμε σε κάθε κελί απλά 0 και 1. Ένα bit δεδομένων. Έτσι οι ανοχές στην περίπτωση κόπωσης είναι αρκετά μεγάλες. Πχ, μετά από πολλά εκατομμύρια αναγνώσεις, αν έχουμε chip που λειτουργεί με 3Volt και το 0 αντιστοιχεί σε 1,3Volt (από το αρχικό θεωρητικό 0 Volt), είναι ακόμη χρησιμοποιήσιμο και αξιόπιστο! Το καλό με τους δίσκους SLC, είναι, πέραν της αξιοπιστίας, ότι για να μπορέσουν να "βγάλουν" τις απαιτούμενες χωρητικότητες χρησιμοποιούν μεγάλο αριθμό chip μνήμης, με αποτέλεσμα να υπάρχει παράλληλη ανάγνωση και εγγραφή, άρα και τεράστιες επιδόσεις σε όλους τους τομείς. Η διαφημιζόμενη ζωή τους είναι 100.000 αναγνώσεις/εγγραφές ανά κελί.
Μετά ήρθε το MLC. Multi Level Cell. Στο MLC ο controller αναλαμβάνει να αποθηκεύσει δύο bit δεδομένων σε κάθε κελί, μέσω μιας τεχνικής που αξιοποιεί το "μισόκλειστο" chip. Κάπως έτσι μειώνεται ο κύκλος ζωής του chip 10 φορές σε σχέση με μια SLC υλοποίηση, αλλά έχουμε και διπλασιασμό της πυκνότητας των δεδομένων ανα chip, άρα και δραστικά μικρότερη χρήση των chip μνήμης ανά δίσκο, άρα και χαμηλότερες τιμές απόκτησης, με συμβιβασμό στις επιδόσεις. Η διαφημιζόμενη ζωή τους είναι 10,000 κύκλοι ανάγνωσης/εγγραφής ανα κελί.
Παράδειγμα MLC είναι η σειρά Pro των SSD της Samsung.
Ακόμα πιό μετά ήρθε το TLC, Triple Level Cell. Στο TLC ο controller μπορεί να αποθηκεύσει 3 bit ταυτόχρονα, άρα ακόμα πιό πυκνή αποθήκευση και πιό χαμηλή τιμή. Η διαφημιζόμενη ζωή τους είναι 5,000 κύκλοι ανάγνωσης / εγγραφής ανά κελί.
Παραδείγματα TLC, είναι η σειρά EVO και οι απλές σειρές 840/850 της Samsung.
Καλό είναι να επιλεχθούν χωρητικότητες πάνω από 256GB, γιατί πιό μικροί SSD γεμίζουν γρήγορα, αλλά έχουν και λιγότερα chip, άρα υπάρχει μικρότερη παράλληλη αποθήκευση των δεδομένων, άρα και χαμηλότερη απόδοση, όμως τίποτα δεν είναι υποχρεωτικό.
Προσωπικά προτιμώ Intel ή Samsung SSDs.
Σε HDD, προτιμώ την Black Series της WD, λόγω της εγγύησης που προσφέρουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς για τα δεδομένα δεν κάνουμε εκπτώσεις, οπότε μην περιμένετε φοβερή έκπτωση στο no budget επίπεδο.
No budget choice
Samsung 840 Evo - από 110 Ευρώ
WD Caviar Black 1TB - Από 70 Ευρώ
High budget Choice
Samsung 850 Pro Series - από 180 Ευρώ
WD Caviar Black 2TB - Από 130 Ευρώ
Infinite budget choice
2x Samsung 850 Pro Series - σε RAID0 Array - Από 180 Ευρώ (x2)
2x WD Caviar Black 2TB - σε RAID0 Array - Από 130 Ευρώ (x2)
PCIe Hardware RAID controller* - Περίπου 250 Ευρώ
*Το απλό software RAID καταναλώνει κύκλους από τον επεξεργαστή, γι'αυτό όσοι θέλουν μέγιστες επιδόσεις χωρίς συμβιβασμούς χρειάζονται πραγματικό Hardware RAID.
Και κάπως έτσι καταλήγουμε στο κουτί
το οποίο οφείλουμε στον εαυτό μας να είναι καλής ποιότητας. Διαλέξτε ένα Midi ή Full tower, από την Silverstone ή την Lian Li, δεν θα χάσετε. Μην ξεχνάτε πως όλα τα υποσυστήματα (μηδενός εξαιρουμένου) χρειάζονται σωστή ροή αέρα, με προσεκτική οργάνωση στο εσωτερικό του κουτιού και η ροή του αέρα να γίνεται απρόσκοτα από εμπρός προς τα πίσω και πάνω. Καλό είναι μπροστά από όλους τους δίσκους να υπάρχει ροή αέρα, και οι μηχανικοί δίσκοι να μην δουλεύουν πάνω από τους 40 βαθμούς κελσίου για πλήρη διάρκεια ζωής.
..κουτί το οποίο πρέπει να έχει τροφοδοτικό της προκοπής
Τροφοδοτικό.. Ποιός θα σκεφτόταν ποτέ ότι ένα τροφοδοτικό μπορεί να κάνει τόσο καλό, αλλά και τόσο κακό μαζί.
Ο τρόπος που λειτουργούν τα φθηνά (ή κακοφτιαγμένα ακριβά) τροφοδοτικά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε μια πλειάδα ευαίσθητων ηλεκτρονικών συσκευών που είναι συνδεδεμένα στην ίδια πρίζα ή στην ίδια ασφάλεια, εκτός από τα προβλήματα αστάθειας που προκαλούν στα εσωτερικά συστήματα του υπολογιστή. Τα τροφοδοτικά ανάλογα με την ποιότητα τους εισάγουν στο δίκτυο παροχής ρεύματος του σπιτιού λιγότερες ή περισσότερες παραμορφώσεις στην συνέχεια του ημιτονοειδούς ηλεκτρικού ρεύματος. Ταυτόχρονα, διακυμάνσεις υπάρχουν και στην ποιότητα του DC ρεύματος που παρέχουν στα υποσυστήματα του υπολογιστή, δημιουργώντας αστάθειες ή άλλες ανεπιθύμητες καταστάσεις, ειδικά για ακραίες καταστάσεις όπως το overclocking.
Η παγίδα εδώ, είναι στο ότι κανείς δεν μπορεί να ελέγξει εύκολα (πέρα από το βάρος που δίνει μια εικόνα για την ποσότητα των ψυκτρών που έχουν τοποθετηθεί στο εσωτερικό του), το τι "ρόλο" βαράει ένα τροφοδοτικό. Εκτός από έναν. Αυτούς που πιστοποιούν πως η απόδοση του τροφοδοτικού θα είναι πάντα πάνω από 80%. Εκεί, δίνουν ένα ενδιαφέρον γράφημα παραμορφώσεων των αρμονικών που προκαλεί το κάθε τροφοδοτικό ξεχωριστά. Το κακό είναι ότι οι μετρήσεις που δίνουν είναι σε δίκτυο 115 Volt, κάτι που πολύ πιθανό να σημαίνει πως για τα ελληνικά δεδομένα μπορεί να μην είναι ακριβώς όπως δείχνει το γράφημα τα πράγματα. Όμως, όπως και να χει, επειδή δεν υπάρχει άλλη αναφορά, θα βασιστούμε σε αυτό. Η λίστα είναι τεράστια και περιλαμβάνει πάνω από 4000 τροφοδοτικά που έχουν πιστοποιηθεί, αλλά την βρώμικη δουλειά την έχω κάνει ήδη..
Γενικός κανόνας, σε όλα τα συστήματα μας, για να έχουμε μακροζωία του τροφοδοτικού αλλά και να μην υπάρχουν σημαντικές απώλειες λόγω θερμότητας ή άλλων παραγόντων, το σύστημα πρέπει να "τραβάει" περίπου το 50-70% του ονομαστικού φορτίου του τροφοδοτικού!
Εδώ θα χωριστούν σε 3 κατηγορίες, ανάλογα με τα φορτία. Να σημειώσω πως η ελληνική αγορά είναι λίγο δύστροπη σε αυτόν τον τομέα, μιάς και βρήκα πολύ λίγα τροφοδοτικά από τη λίστα που δημιούργησα και από αυτά θα προτείνω.
Τα παρακάτω τροφοδοτικά προκαλούν λιγότερο από 4% παραμόρφωση στις αρμονικές, με κάποια να είναι ακόμα και κάτω από 2%, ενώ έχουν κορυφαία απόδοση. Το 4% είναι εξωφρενικά μικρός αριθμός, αν σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν τροφοδοτικά και μάλιστα ακριβά που προκαλούν πάνω από 30% παραμόρφωση.
601-800Watt
Corsair AXi Series AX760i 80Plus Platinum - Από 180 Ευρώ
Corsair RM Series RM750 - από 115 Ευρώ
800-1000Watt
LC-Power LC1000 - Από 180 Ευρώ
Corsair RM Series RM850 - Από 140 Ευρώ
Corsair AXi Series AX860i 80Plus Platinum - από 200 Ευρώ
1000-1500Watt
Corsair AXi Series AX1200i 80Plus Platinum - Από 300 Ευρώ
Enermax Platimax 1350W - Από 300 Ευρώ
Enermax Platimax 1500W - Από 350 Ευρώ
Την πλήρη λίστα μπορείτε να την βρείτε εδώ (καλό κουράγιο)
Αυτά (τα λίγα) με το hardware!
Θα χαρώ να βοηθήσω, αν κάποιος έχει ερωτήσεις
Μέσες άκρες, όλοι όσοι έχετε ασχοληθεί με τον εξομοιωτή, έχετε αντιληφθεί πως για να λειτουργήσει χρειάζεται ωμή ισχύ, καθώς παράλληλες επεξεργασίες, πυρήνες, διπλοτριπλές κάρτες γραφικών και άλλα καλούδια μένουν σχεδόν αναξιοποίητα από τον τρόπο που λειτουργεί: Μεγάλος όγκος δεδομένων που φέυγουν από τον σκληρό δίσκο, μεταφέρονται στη μνήμη, και από την μνήμη στον επεξεργαστή και από τον επεξεργαστή στην κάρτα γραφικών, χωρίς απαραίτητα αυτό να σημαίνει ότι γίνεται με αυτή τη σειρά, ούτε ότι δεν χρειάζεται να προσπελαστεί η μνήμη πολλές φορές μέχρι να απεικονιστεί εκείνο το τεράστιo bgl στην οθόνη.
Καλό διάβασμα!
Επιλέγω CPU
Το FSX (αλλά και τα P3D/P3Dv2) στο μόνο σημείο που χρησιμοποιεί παράλληλη επεξεργασία, είναι κατά το φόρτωμα του Scenery και μόνο τότε. Για να μην τα πολυλογούμε, το FSX μοιάζει με benchmark* που εξοντώνει τον έναν πυρήνα του επεξεργαστή, κάνοντας 32bit υπολογισμούς και μεταφορές δεδομένων. Σκεφτείτε το λίγο σαν να έχουμε μια λίμνη γεμάτη νερό, να έχουμε 10 αποστραγγιστικές διόδους και να προσπαθούμε να την αδειάσουμε μόλις από τη μία. Κι αυτή μισόκλειστη.
Ναι, ακούγεται εξωφρενικό, αλλά αυτό συμβαίνει. Μόνη λύση είναι να αυξήσουμε τη ροή αυτής της διόδου (=όσο περισσότερα MHz, τόσο μεγαλύτερη η ροή του νερού). Άρα πρωτεύον χαρακτηριστικό που μας ενδιαφέρει είναι ο χρονισμός και δευτερεύον η ποσότητα των L1, L2, L3 caches.
Αφού λοιπόν, έχουμε προσδιορίσει το τι κάνει η πλατφόρμα του FSX, πρέπει να βρούμε κάποιο αντίστοιχο πρόγραμμα ώστε να το παραλληλίσουμε κατά το δυνατόν.
Και το βρήκαμε. Είναι ένα παλιό benchmark, το οποίο λέγεται Cinebench και είχε εμφανιστεί τότε που ψάχνανε όλοι λύση για να μετρήσουμε την παράλληλη επεξεργασία, πριν βγουν καλά καλά οι διπύρηνοι επεξεργαστές (το ότι το θυμάμαι, δεν είναι καλό). Τότε στο Cinebench οι επεξεργαστές με Hyperthreading έπαιρναν σχεδόν διπλάσια απόδοση στο τεστ πολυεπεξεργασίας (στα ψιλά γράμματα, να πούμε ότι αυτά εμφανίστηκαν κάπου στο 2002-2003). Υπήρχε όμως και το τεστ απλής επεξεργασίας, χωρίς να εκμεταλλεύεται τους πολλαπλούς εικονικούς τότε πυρήνες, το οποίο και μας ενδιαφέρει.
Τρεις προτάσεις θα κάνω, ενδεικτικές, η μία budget, άλλη πιό high class, και η επόμενη πιό σκληροπυρηνική, με παράθεση των σκορ στο test
No budget choice:
Intel Core i3 4360 - 3,6GHz - Score: 7369 - ~130 Ευρώ
High budget choice:
Intel Core i7 4790K - 4,0GHz - Score: 8785** - ~310 Ευρώ
Infinite budget choice:
Intel Core i7 4960X Processor Extreme Edition - 4,0GHz - Score: 7026***- Δεν γράφω πόσα Ευρώ
*ελεύθερα, μετρητής απόδοσης
**με μεγάλες δυνατότητες overclocking
***με πολύ μεγάλες δυνατότητες overclocking και τετραπλό δίαυλο μνήμης (θυμήθείτε τον όγκο δεδομένων που λέγαμε πριν)
Αναλυτικά, η λίστα με τα σκορ στο Cinebench 32bit
(εάν δεν σας φτάνει το ένα, υπάρχει και δεύτερο που λεγεται Passmark, είναι άσχετο με το πρώτο, αλλά ταυτόχρονα επιβεβαιώνει το πρώτο)
GPU να βάλω;
(Να βάλει)
Κι εδώ έχουμε ανάγκη για ωμή δύναμη, αφού αν δεν μπορεί η κάρτα γραφικών να ακολουθήσει και να επεξεργαστεί με τον ίδιο τον ρυθμό τα δεδομένα που λαμβάνει, θα έχουμε από καθυστερήσεις, μέχρι artifacts/glitches (Ανισοτροπικά φίλτρα, φίλτρα Anti-aliasing (αυτό δεν το μεταφράζω στα ελληνικά, θα με κυνηγήσει ο μπαμπινιώτης της τεχνολογίας), σκιές και άλλα καλούδια).
Καλό είναι να επιλέγουμε πάντα την κάρτα γραφικών με την περισσότερη RAM, ποτέ δεν πάει χαμένη - αν φυσικά αντέχουμε.
Υπάρχει και τέτοιο benchmark για κάρτες γραφικών. Κι αυτό Passmark λέγεται και θα κάνουμε 2-3 επιλογές σε Chipset γραφικών, αφού οι διαφορές δεν είναι πολύ μεγάλες ανάμεσα στις υλοποιήσεις.
Κάπου εδώ να πούμε πως στις τελευταίες εκδόσεις Prepar3D γίνεται μεγάλη προσπάθεια σε συνεργασία με την Nvidia ώστε να δουλέψει το SLI με επερχόμενους drivers των καρτών γραφικών. Mind that.
No budget choice:
Radeon R9 270X - Score: 4514 - Από 150 Ευρώ
ή
GeForce GTX 760 - Score: 4983 - Από 210 Ευρώ
High Budget choice:
GeForce GTX 770 - Score: 6185 - Από 290 Ευρώ
Infinite budget Choice:
GeForce GTX 780 Ti - Score: 8989 - Περαστικά
Αναλυτικά η λίστα, το μεγαλύτερο σκορ είναι καλύτερο
Όπως είπαμε, μπορείτε να επενδύσετε και σε SLI, αφού όλη η κοινότητα πιέζει να λειτουργήσει και αυτό το κομμάτι με το Prepar3D.
Και θέλω και μνήμη RAM ε;
Κι απ'αυτό χρειάζεται.
Εδώ δεν θα κάνω καμμία προσέγγιση, αφού περιπλέκεται πολύ το πράγμα και είναι καθαρή προσωπική προτίμηση του καθενός το τι θα κάνει με τις μνήμες του.
Όπως και να χει, 8GB είναι αρκετά. Αν κάποιος δουλεύει και μνημοβόρα προγράμματα μπορεί να πάει στα 16, αλλά αυτός που δουλεύει τέτοια προγράμματα, ξέρει από μόνος του τι χρειάζεται. Μάλλον.
Σε γενικές γραμμές, καλό είναι οι υστερήσεις να είναι μικρές (αυτοί οι μαζεμένοι αριθμοί χωρισμένοι με παύλες) όσο μικρότερες γίνεται, να είναι υψηλά χρονισμένες (σίγουρα αν μιλάμε για DDR3, από 1600 και πάνω) και αν μιλάμε για Overclocking, θέλει ακόμα πιό εξατομικευμένη προσέγγιση με προσοχή στην επιλογή, γιατί εδώ οι μνήμες μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Στην περίπτωση του infinite budget, ειδικά αν κάνουμε και Overclocking, μην παραλείψουμε να πάρουμε 4 ταιριασμένα DIMM, αντί για 2, για να επωφεληθούμε του αυξημένου εύρους του διαύλου. Κρίμα είναι τόσα λεφτά, να χαθεί αυτή η επιλογή.
Καλά όλα αυτά, αλλά μητρική;
Σε μια καλή μητρική, με Chipset της νέας σειράς (90ρια, πχ H97, Z97, X99 που έρχεται). Το H97 δεν έχει δυνατότητες overclocking, το Z97 έχει, ενώ το X99 δεν έχει βγει ακόμα και προορίζεται για το socket των Extreme επεξεργαστών. Προσοχή πρέπει να δοθεί εάν θέλουμε SLI, καθώς πολλές μητρικές δεν το υποστηρίζουν, ενώ μόνο με το Z97 υποστηρίζεται (αλλά δεν είναι αναγκάιο ότι είναι ενεργό/εφικτό σε όλες τις μητρικές με Z97).
Ούτε εδώ θα προτείνω κάτι, αλλά γενικά τα καλούδια που βάζουν οι κατασκευαστές δεν ωφελούν πάντα (πχ Realtek κάρτες δικτύου σε πανάκριβες μητρικές, είναι ιεροσυλία), ειδικά στο overclocking το σημαντικό να είναι σχετικά "άδεια" η μητρική. Άλλες φορές πάλι, ωφελούν (πχ πολλαπλοί δίαυλοι τροφοδοσίας, θηριώδεις ψύκτρες, αναμονές για υδρόψυξη).
Και από δίσκους;
Αλοίμονο αν ένα τέτοιο σύστημα δεν έχει SSD, ε; Ένας 250ρης φτάνει και περισσεύει για το λειτουργικό και την εγκατάσταση του εξομοιωτή (εκτός αν υπάρχουν εξωφρενικές απαιτήσεις, οπότε προσαρμόζεστε αντίστοιχα! Οι SSD έχουν τη δυνατότητα να προσπελάσουν μικρά αρχεία σε ελάχιστα ms (ανύπαρκτα seek times), ενώ ο ρυθμός ανάγνωσης είναι τεράστιος και όσο πέφτουν οι τιμές, οι υψηλών επιδόσεων SSD φτάνουν πιό εύκολα στον τελικό καταναλωτή.
Ας μιλήσουμε για τις τεχνολογίες των SSD.
Όπως ξέρουμε, τα δεδομένα δεν είναι τίποτε άλλο από μια αλληλουχία από 0 και 1. Όλα τα είδη μνήμης αποθηκεύουν αυτά τα 0 και 1 ως καταστάσεις. Τις καταστάσεις αυτές τις θέτει ο controller του SSD σε κάθε κελί αποθήκευσης του κάθε chip στους SSD ή η κεφαλή που ίπταται πάνω από τις επιφάνειες εγγραφής (platters) στους HDD.
Στους SSD η ελάχιστη μονάδα αποθήκευσης είναι το ένα κελί "cell". Το 0 ή το 1, είναι καταστάσεις οι οποίες αφήνουν ή όχι να περάσει ρεύμα από ένα κελί. Με κάθε εγγραφή, μια σειρά απο τρανζίστορ που αποτελούν το κελί αυτό αλλάζουν κατάσταση. Όμως όπως όλα τα πράγματα στη φύση έχουν ανοχές και αντοχές, κάποια στιγμή, τα τρανζίστορ αυτά δεν αλλάζουν τέλεια την κατάσταση τους - δεν κλείνουν σωστά δηλαδή σε περίπτωση που θέλουμε να γράψουμε 0 σε αυτά. Κατόπιν αυτού, ένα κελί για να θεωρηθεί κατεστραμμένο θα πρέπει να ξεπεράσει κάποιες πεπερασμένες τιμές τάσης που είναι προπρογραμματισμένος ο SSD να αναγνωρίζει μέσα στο υλικολογισμικό (firmware) του. Με λίγα λόγια, να είναι κοντά στο να μην μπορεί να ξεχωρίσει το 0 από το 1.
Τα 3 βασικά χαρακτηριστικά επιδόσεων των SSD είναι ταχύτητα ανάγνωσης, ταχύτητα εγγραφής και IOPS (Input/Output Operations Per Second).
Εν αρχή ην το SLC. Single Level Cell. Στο SLC έχουμε σε κάθε κελί απλά 0 και 1. Ένα bit δεδομένων. Έτσι οι ανοχές στην περίπτωση κόπωσης είναι αρκετά μεγάλες. Πχ, μετά από πολλά εκατομμύρια αναγνώσεις, αν έχουμε chip που λειτουργεί με 3Volt και το 0 αντιστοιχεί σε 1,3Volt (από το αρχικό θεωρητικό 0 Volt), είναι ακόμη χρησιμοποιήσιμο και αξιόπιστο! Το καλό με τους δίσκους SLC, είναι, πέραν της αξιοπιστίας, ότι για να μπορέσουν να "βγάλουν" τις απαιτούμενες χωρητικότητες χρησιμοποιούν μεγάλο αριθμό chip μνήμης, με αποτέλεσμα να υπάρχει παράλληλη ανάγνωση και εγγραφή, άρα και τεράστιες επιδόσεις σε όλους τους τομείς. Η διαφημιζόμενη ζωή τους είναι 100.000 αναγνώσεις/εγγραφές ανά κελί.
Μετά ήρθε το MLC. Multi Level Cell. Στο MLC ο controller αναλαμβάνει να αποθηκεύσει δύο bit δεδομένων σε κάθε κελί, μέσω μιας τεχνικής που αξιοποιεί το "μισόκλειστο" chip. Κάπως έτσι μειώνεται ο κύκλος ζωής του chip 10 φορές σε σχέση με μια SLC υλοποίηση, αλλά έχουμε και διπλασιασμό της πυκνότητας των δεδομένων ανα chip, άρα και δραστικά μικρότερη χρήση των chip μνήμης ανά δίσκο, άρα και χαμηλότερες τιμές απόκτησης, με συμβιβασμό στις επιδόσεις. Η διαφημιζόμενη ζωή τους είναι 10,000 κύκλοι ανάγνωσης/εγγραφής ανα κελί.
Παράδειγμα MLC είναι η σειρά Pro των SSD της Samsung.
Ακόμα πιό μετά ήρθε το TLC, Triple Level Cell. Στο TLC ο controller μπορεί να αποθηκεύσει 3 bit ταυτόχρονα, άρα ακόμα πιό πυκνή αποθήκευση και πιό χαμηλή τιμή. Η διαφημιζόμενη ζωή τους είναι 5,000 κύκλοι ανάγνωσης / εγγραφής ανά κελί.
Παραδείγματα TLC, είναι η σειρά EVO και οι απλές σειρές 840/850 της Samsung.
Καλό είναι να επιλεχθούν χωρητικότητες πάνω από 256GB, γιατί πιό μικροί SSD γεμίζουν γρήγορα, αλλά έχουν και λιγότερα chip, άρα υπάρχει μικρότερη παράλληλη αποθήκευση των δεδομένων, άρα και χαμηλότερη απόδοση, όμως τίποτα δεν είναι υποχρεωτικό.
Προσωπικά προτιμώ Intel ή Samsung SSDs.
Σε HDD, προτιμώ την Black Series της WD, λόγω της εγγύησης που προσφέρουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς για τα δεδομένα δεν κάνουμε εκπτώσεις, οπότε μην περιμένετε φοβερή έκπτωση στο no budget επίπεδο.
No budget choice
Samsung 840 Evo - από 110 Ευρώ
WD Caviar Black 1TB - Από 70 Ευρώ
High budget Choice
Samsung 850 Pro Series - από 180 Ευρώ
WD Caviar Black 2TB - Από 130 Ευρώ
Infinite budget choice
2x Samsung 850 Pro Series - σε RAID0 Array - Από 180 Ευρώ (x2)
2x WD Caviar Black 2TB - σε RAID0 Array - Από 130 Ευρώ (x2)
PCIe Hardware RAID controller* - Περίπου 250 Ευρώ
*Το απλό software RAID καταναλώνει κύκλους από τον επεξεργαστή, γι'αυτό όσοι θέλουν μέγιστες επιδόσεις χωρίς συμβιβασμούς χρειάζονται πραγματικό Hardware RAID.
Και κάπως έτσι καταλήγουμε στο κουτί
το οποίο οφείλουμε στον εαυτό μας να είναι καλής ποιότητας. Διαλέξτε ένα Midi ή Full tower, από την Silverstone ή την Lian Li, δεν θα χάσετε. Μην ξεχνάτε πως όλα τα υποσυστήματα (μηδενός εξαιρουμένου) χρειάζονται σωστή ροή αέρα, με προσεκτική οργάνωση στο εσωτερικό του κουτιού και η ροή του αέρα να γίνεται απρόσκοτα από εμπρός προς τα πίσω και πάνω. Καλό είναι μπροστά από όλους τους δίσκους να υπάρχει ροή αέρα, και οι μηχανικοί δίσκοι να μην δουλεύουν πάνω από τους 40 βαθμούς κελσίου για πλήρη διάρκεια ζωής.
..κουτί το οποίο πρέπει να έχει τροφοδοτικό της προκοπής
Τροφοδοτικό.. Ποιός θα σκεφτόταν ποτέ ότι ένα τροφοδοτικό μπορεί να κάνει τόσο καλό, αλλά και τόσο κακό μαζί.
Ο τρόπος που λειτουργούν τα φθηνά (ή κακοφτιαγμένα ακριβά) τροφοδοτικά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε μια πλειάδα ευαίσθητων ηλεκτρονικών συσκευών που είναι συνδεδεμένα στην ίδια πρίζα ή στην ίδια ασφάλεια, εκτός από τα προβλήματα αστάθειας που προκαλούν στα εσωτερικά συστήματα του υπολογιστή. Τα τροφοδοτικά ανάλογα με την ποιότητα τους εισάγουν στο δίκτυο παροχής ρεύματος του σπιτιού λιγότερες ή περισσότερες παραμορφώσεις στην συνέχεια του ημιτονοειδούς ηλεκτρικού ρεύματος. Ταυτόχρονα, διακυμάνσεις υπάρχουν και στην ποιότητα του DC ρεύματος που παρέχουν στα υποσυστήματα του υπολογιστή, δημιουργώντας αστάθειες ή άλλες ανεπιθύμητες καταστάσεις, ειδικά για ακραίες καταστάσεις όπως το overclocking.
Η παγίδα εδώ, είναι στο ότι κανείς δεν μπορεί να ελέγξει εύκολα (πέρα από το βάρος που δίνει μια εικόνα για την ποσότητα των ψυκτρών που έχουν τοποθετηθεί στο εσωτερικό του), το τι "ρόλο" βαράει ένα τροφοδοτικό. Εκτός από έναν. Αυτούς που πιστοποιούν πως η απόδοση του τροφοδοτικού θα είναι πάντα πάνω από 80%. Εκεί, δίνουν ένα ενδιαφέρον γράφημα παραμορφώσεων των αρμονικών που προκαλεί το κάθε τροφοδοτικό ξεχωριστά. Το κακό είναι ότι οι μετρήσεις που δίνουν είναι σε δίκτυο 115 Volt, κάτι που πολύ πιθανό να σημαίνει πως για τα ελληνικά δεδομένα μπορεί να μην είναι ακριβώς όπως δείχνει το γράφημα τα πράγματα. Όμως, όπως και να χει, επειδή δεν υπάρχει άλλη αναφορά, θα βασιστούμε σε αυτό. Η λίστα είναι τεράστια και περιλαμβάνει πάνω από 4000 τροφοδοτικά που έχουν πιστοποιηθεί, αλλά την βρώμικη δουλειά την έχω κάνει ήδη..
Γενικός κανόνας, σε όλα τα συστήματα μας, για να έχουμε μακροζωία του τροφοδοτικού αλλά και να μην υπάρχουν σημαντικές απώλειες λόγω θερμότητας ή άλλων παραγόντων, το σύστημα πρέπει να "τραβάει" περίπου το 50-70% του ονομαστικού φορτίου του τροφοδοτικού!
Εδώ θα χωριστούν σε 3 κατηγορίες, ανάλογα με τα φορτία. Να σημειώσω πως η ελληνική αγορά είναι λίγο δύστροπη σε αυτόν τον τομέα, μιάς και βρήκα πολύ λίγα τροφοδοτικά από τη λίστα που δημιούργησα και από αυτά θα προτείνω.
Τα παρακάτω τροφοδοτικά προκαλούν λιγότερο από 4% παραμόρφωση στις αρμονικές, με κάποια να είναι ακόμα και κάτω από 2%, ενώ έχουν κορυφαία απόδοση. Το 4% είναι εξωφρενικά μικρός αριθμός, αν σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν τροφοδοτικά και μάλιστα ακριβά που προκαλούν πάνω από 30% παραμόρφωση.
601-800Watt
Corsair AXi Series AX760i 80Plus Platinum - Από 180 Ευρώ
Corsair RM Series RM750 - από 115 Ευρώ
800-1000Watt
LC-Power LC1000 - Από 180 Ευρώ
Corsair RM Series RM850 - Από 140 Ευρώ
Corsair AXi Series AX860i 80Plus Platinum - από 200 Ευρώ
1000-1500Watt
Corsair AXi Series AX1200i 80Plus Platinum - Από 300 Ευρώ
Enermax Platimax 1350W - Από 300 Ευρώ
Enermax Platimax 1500W - Από 350 Ευρώ
Την πλήρη λίστα μπορείτε να την βρείτε εδώ (καλό κουράγιο)
Αυτά (τα λίγα) με το hardware!
Θα χαρώ να βοηθήσω, αν κάποιος έχει ερωτήσεις